Het persbericht:
Sterke en zwakke punten
Wat zijn de sterke en zwakke punten van het persbericht als communicatiemiddel?
Een persbericht is cruciaal als massamediaal communicatiemiddel. Wat zijn de voordelen van dit middel, tegen welke nadelen kun je aanlopen en schrijf je nu eigenlijk voor de journalist of voor de lezer?
Het persbericht: de sterke punten
- Een persbericht kan een enorme impact hebben, een impact die ver uitstijgt boven die van een
(dure) advertentie.
- Je profiteert met een geplaatst bericht van het grote bereik van het medium.
- Een persbericht past prima in een virale marketing benadering. Met een persbericht kan
een trein aan berichten in gang worden gezet, die je vervolgens ook weer kunt voeden
via vervolgberichten.
- Een persbericht is een zeer snelle manier om met de doelgroep te communiceren. Zeker met
de online communicatiemogelijkheden van internet. Het enige middel dat qua snelheid
met een persbericht kan concurreren is een blogitem.
- Een persbericht plus foto kost weinig. En met de mogelijkheid van digitale verzending
zijn de kosten helemaal minimaal. Voor vele kleine bedrijven, organisaties, verenigingen,
stichtingen, particulieren is dat een belangrijk voordeel.
- Het verschilt een
beetje per medium, maar over het algemeen lift je mee op het image van betrouwbaarheid
van het betreffende medium.
- Het persbericht is (behalve bij crisiscommunicatie) exact te plannen.
- Door verschillende varianten naar verschillende media te verzenden, kun je de inhoud
van je communicatie goed afstemmen op verschillende doelgroepen.
- Door met enige regelmaat kwalitatief goede persberichten te versturen bouw je een goede relatie op met een cruciale intermediair: de media.
Het persbericht: de zwakke punten
- Je hebt geen controle over plaatsing, dus je bent voor je communicatie afhankelijk van anderen.
Dit is frustrerend wanneer jouw bericht het aflegt tegen andere belangrijke nieuwsfeiten
en nog erger wanneer de niet-plaatsing te maken heeft met gebrek aan professionaliteit
bij een betreffende journalist. Het komt voor (ook bij een correct persbericht)
dat een journalist te weinig vakkennis bezit en de nieuwswaarde verkeerd inschat. Of
zich door subjectieve factoren laat leiden (zoals aan anderen toegezegde aandacht) etc.
- In het verlengdie hiervan: je contacten met redacties/journalisten zijn medebepalend
voor de plaatsingskans. Dit werkt in het nadeel van organisaties die slechts af en toe
met de pers te maken hebben.
- Je hebt geen invloed op de plek van plaatsing
(voorpagina of pagina 17 of in de verkeerde rubriek).
- Je hebt weinig invloed op het tijdstip
van plaatsing.
- Je hebt geen volledige controle over de inhoud van het uiteindelijk geplaatste
bericht.
- In principe zit er copyright op je tekst, maar in praktijk mag een journalist
of redacteur vrij citeren uit je persbericht én zonder bronvermelding. Dat laatste is
niet altijd leuk wanneer een journalist overduidelijk jouw tekst gebruikt, maar niet de bron
vermeldt. Soms kan dit met name in de online wereld voor irritatie zorgen.
- Je hebt slechts beperkte ruimte voor je communicatie. Dit communicatiemiddel leent zich dan
ook minder voor gevoelig liggende items, voor onderwerpen waarbij nuances van groot belang
zijn en voor onderwerpen die veel vragen oproepen. Direct mail naar je doelgroep, een
uitgebreid interview, een persconferentie of een persexcursie zijn dan betere middelen.
- Als je het niet gewend bent om via persberichten te communiceren kun je gemakkelijk een bericht maken dat niet optimaal opgebouwd of geformuleerd is. Daardoor is je plaatsingskans minder, ondanks dat je misschien wel nieuws te melden hebt. Gebrek aan ervaring met dit medium kan je dus opbreken.
Doelgroep of medium?
Een paar opmerkingen over voor wie je nu eigenlijk schrijft:
- Soms balanceer je met een persbericht tussen twee doelgroepen: de journalist (als intermediair)
en de eigenlijke doelgroep van je bericht: de lezers, kijkers etc. van het betreffende
medium. Schrijf vooral voor die laatste doelgroep, maar doe het op zo’n manier dat de
journalist zich niet gepasseerd voelt. Ga je dus niet te buiten aan al te fraaie verwoordingen.
Die liggen op het terrein van de journalist.
- De beste manier om met dit dilemma van twee doelgroepen om te gaan: mik met je tekst op
de uiteindelijke lezers etc., maar leef je tijdens het maken van het persbericht in in
de journalist die voor die lezers schrijft. Wat voor stijl hanteert die, welke tone of
voice etc.? Wat is in de ogen van de journalist voor de doelgroep van belang? Dat is
niet automatische hetzelfde als wat die doelgroep zelf belangrijk vindt. En het is zeker
niet hetzelfde als wat jij zelf belangrijk vindt.
- Het is bijna
een open deur, maar zorg dat je weet wie je uiteindelijke lezers zijn. Wat drijft hen,
waar wonen ze, hoe oud zijn ze, wat voor meningen hebben ze, wat weten ze al? In de gangbare
communicatie-termen: wat zijn hun kenmerken qua kennis, houding en gedrag? Het kan goed
zijn om varianten van je persbericht te versturen die verschillen per doelgroep en
bijbehorende medium.
- In de praktijk is het handig om zo veel mogelijk onderverdelingen in je persbestand aan
te brengen. Uiteraard kun je onderscheid maken tussen bijv.:
- landelijke, regionale en lokale media;
- gedrukte en digitale media;
- algemene en gespecialiseerde media (vakbladen);
- dagbladen, week-uitgaven, maandbladen, jaarlijkse publikaties;
- media voor verschillende leeftijdscategorieën.
Veel sitebezoekers vonden ook het volgende artikel interessant:
Google Website Optimizer: de voordelen
Google Website Optimizer is een gratis programma van onze nationale zoekmachine, dat je in staat stelt een website zo effectief mogelijk te maken. Wat zijn de voordelen van deze website optimalisatie tool?...
Wil je de rest van dit artikel lezen, klik dan even op Google Website Optimizer: de voordelen.
